مجنونم و تو لیلا

من تو را می پرستم عزیز دل

وقتی که لبخند می زنی یا اخم می کنی

وقتی که بیدار می شوی و خواب می کنی

وقتی به خواب می روی و دنیا خوابیده است

می پرستم تو را از پا تا سر ، از دست تا دست

تقدیر من والاترین و بهترین تقدیر که کرده مست

من تو را می پرستم لیلای بی کران

مجنون تو هستم و خواهم بود جاودان

حتی اگر جسمم به راه تو گردد فدا

حتی اگر روحم در پای تو گردد فنا

تنها تو را می پرستم تا ابد عزیز دل ، لیلا

لیلا مهربان من ای عشق پر ز نور

زیباترین و تنها زیبای روزهای زندگی نزدیک و دور

شادترین ترانه ی ممکن برای خواندن به زندگی

تنها نیاز برای خدا بودن در اوج بندگی

تو تمام خواستنی های من هستی این را بدان

از عشق با تو می خوانم تا ابد و با من بخوان

تنها کسی که مرا خوب درک می کند تویی

هر لحظه تازه ای ، همواره نویی

تنها کسی هستی که تکیه گاه من است

تنها نگاهی که می شوم از او مست

تنها کسی که دل همیشه هشیار است از او

عشقی که با عقل قانعم می کند در هر گفتگو

عقلی که عشق را می رساند به کمال آرزو

تنها خدایی که به من داده عمر و آبرو

ای خوب همیشگی ، ای یگانه قو

تو به من بگو بی تو کیستم ؟

آن دمی که نبینم تو را ، نیستم

بر تمام گلزارهای دل

بر تمام ابرهای چشمانم

بر تمام زلالیهای اشک

بر دل پاک از عشقم

بر جانم

این نگاشته شده است : لیلا

این برای من هم دنیاست و هم خدا

تو برای من معنی دنیایی

تو برای من ذات پاک و بی همتایی

دیدن تو تک دلیل زیستن است

فدای تو با جان و تن ، من ، مست

تو ترانه ای ، سرودی و باران

تو ، تویی برای من آن یزدان

امروز دقیقا یک سال و هفده روز از اولین کلمه ای که با خدای عشق گفتم می گذره

.‌‌‌‌.

امروز یک سال از اولین دیدار ما می گذره

‌‌‌‌‌

هنوز هم همان عطر پاک را دارد

هوا وقتی که تو کنارم هستی لیلا

همان عطر خوب هزار شاخه رز

همان پاکی بی نظیر و بی همتا

هنوز مست مست می شوم از دیدن تو

چنان مست که هیچ امید هشیاری نیست

من از هر نفس تو جان تازه می گیرم

نفس ها و نگاههای تو برایم امیدواریست

بلی سیر نمی شوم هرگز از با تو راه رفتن

بلی هر روز مشتاق تر می شوم و محتاج تر

بلی شنیدن هر کلام تو اوج خوشبختیست

بلی تو را پرستیدن زیباترین اقبال است

بلی یک سال هر روز شادتر گشتم از دیروز

ببخش اگر عاشقت هستم به هزاران سوز

ببخش اگر بی تو زنده نمی مانم

اگر هر روز بیش از پیش نام تو را می خوانم

بلی عاشقت هستم خدای من لیلا

تویی تنها دلیل بودنم در دنیا

تو اینجا مست روئیائی ، مثلِ ماه و تماشائی شب از پاکیت سراسر نور ، که تو خود ، ماهِ زیبائی ستاره غرق چشمکهاش ، کنارِ تو : منم اینجا نگاهم لحظه ای دور نیست از این چشمهای بی همتا چنان معصوم و غرقِ عشق . تو پاکی ، پاکی می گیرم من از تو ، از تو لبریزم . واسه چشمِ تو می میرم کنارِ تو ماه زیباست ، نسیم شب پُر از عطره تَنِ تو عشق می تابه ، نَفَسهات زندگی بخشه چه روئیائیست خوابیدن کنارِ گرمی دستهات نمیشه غصّه خورد با تو ، که شادی بخشه نَفَسهات ستاره غرقِ

تقدیم به همه ی پست فطرتانی که تنها از انسانیت نام آن را یدک می کشند و آن را هم به کثافت کشانده اند . مردک ! نه مرد که حیوانی حیوان که نه ! پست تر از آنی طفلک سگ بی گناه را راندی تو ضرب عصا به سگ نشاندی هر زوزه ی او همین دعا بود می گفت خدایا راهی ام بکن زود این دنیا را نمی خواهم من فرسوده شدم از ضرب دیدن مردک تو

تو را که می بینم جان می گیرم ، جان قسم به تو که خدایم هستی غرق می شوم در ایمان به پنجره های گشوده شده در قلبم می اندیشم به راههای تازه پیش پای افکارم تو را می بینم راه پیدا می کنم به عرفان اگر نوج کشتی ساخت و رهید از سیل من با هزار آرزو می اندازم خود را با میل به طوفان زندگی چون تویی ناخدای کشتی تو را که می بینم می دانم که هستم بهشتی ابراهیم به آتش نسوخت و گفتند شاهکار است شاهکار نبوده و نیست شعله ور نشدن شاهکار نگاه پر از عشق توست که آتش دارد شاهکار این

ارشک در خیابان راه می رفت . چشمش به پیر مردی افتاد که نشسته بود و دعا می خواند . به سمت پیرمرد رفت و از او پرسید : - پدر جان چه می کنی ؟ - دعا می خوانم . ۱۰۰۰ تومان ارشک یک ازاری به پیرمرد داد و او دعایی را برایش خواند . ارشک پرسید : - معنی اش چه بود ؟ - نمی دانم ارشک با خود فکر کرد دعا به عربی است و به پیرمرد فقط گفته اند این ها رو حفظ کن و به نوبت برای مردم بخوان و پول بگیر . احتمالا در غیر این صورت از شام یا تخت خواب یا .

در درون ما چهار دنیاست این ، برای تمامِ آدمهاست یک جهان جهانِ بودنهاست : مملو از خوشیها یا دردها مملو از گریه ها و باز لبخند روحِ قلبِ ما بیشتر آنجاست یک جهان ، دنیای بازیافت است : چون که قلب پژمرد میرود آنجا باز روحِ قلب جلا می یابد بازِ جانِ قلب صفا میگیرد و اینگونه قلبِ ما نمی میرد یک جهان ، بهشتِ درونِ ماست : مملو از شادی و نیکی و مهر است پُر از طلای احساسهای خوب پُر از الماسهای از عشق صیقل خورده قلب وقتی شاد میگردد وقتی دوستی و مهر میبیند آن دم که

ای زیباترین بی همتا و بی همتاترین زیبا ای معنی آفرینش و روح و بودن و دنیا ای والاترین و برترین و پرستیدنی ترین ایزد عشق بی مانند من ، قلب من لیلا من دعا می کنم بمانیم برای هم شاد باشیم با یکدیگر بلکه بیش نه کم من دعا می کنم عشقمان باد جاوید تو بتابی بر زمین من چونان خورشید من ببارم بر زمین تو چون باران ما بروییم شاد و غرق در گلباران من دعا می کنم لحظه در لحظه عشق ما شود افزون و افزون تر عشق بماناد برای ما و ما برای همدیگر خوابهای شوم من هرگز نشود دمی تعبیر

با پاسبانی که شب سرد به دنیال می دود در هر نفسش همراه بودم و تند و تند می دویدم ، اما انگار به خواب در کوچه های تنگ و تاریک ئو گلی پرواز کنان ، با هر پرش ، از چاله های آب پایی اگر بر خاک نهاده میشد ، خیس خیس بود گامی پس از گامی که می رفتیم شنگین و سخت تر یک گوشه دیوار ها به هم رفته بودند و بن بست بود کوچه یک گوشه قفس بود و پرنده ی مرده به آن اسیر بی بال و پر یادم نمی آید گام های ما و من تند نبود زیاد یا آن که به دنبالش می رفتیم تند بود چو باد اما نمی

جادوگر شوم و پست طینت ای خباثت و تو ای کثافت هر لحظه تو را باد اندوه غم به دوش تو بیش از کوه هر ثانیه ات باد ماتم شادی ز دهان زشت تو کم بر باغ بهشت سایه راندی لنگر زده ای به بهشت ماندی هر صحبت تو ننگ و نفرین تصویر تو اضمحلال هر دین چندش ز سر و روی تو پیدا در رنج ز وجود نحست کل دنیا ای کاش زودتر از زود بر بندی رخت زین چرخ کبود جادوگر زشت و پست و بس شوم تو شوم تر از به بام صد بوم ای کاش بمیری بس زود و بسیار تا شاد بگردد باز روزگار

به هیچ وجه نمی خوام از این شروع کنم که ما همه عاشق داستانیم، یا این که داستان های رازآلود همیشه جذابیت خاص خودشون رو دارن و یا حتی این که ژاپنی ها در نوشتن داستان های رازآلود فوق العاده هستن. این ها همه مطالبیه که هر فردی به خوبی می دونه. در عوض از این شروع می کنم که (خانه ای که در آن مرده بودم) یکی از کتابهائیه که تا آخرین کلمه از آخرین خط و صفحش خواننده رو به شدت مشتاق نگه می داره. داستان سیر بسیار جالب و منسجمی داره و به سبک نو نوشته شده.

واقعا ما هنوز ابتدای راه هستیم. هنوز نمی فهمیم که در یک وسیله ی نقلیه ی عمومی نباید با تلفن صحبت کنیم. این قدر شعور نداریم که مکالمات خصوصی یا حتی عمومی ما ارتباطی به سایرین نداره. چه ربطی به بقیه داره که عمه ی یکی به خاله ی اون یکی چی گفت؟! دقیقا ارتباط این که قضایای کاری ما چیه یا چطور یک مساله ی کاری حل بشه به ما چیه؟ و باز بدتر از اون این که این قدر بی فرهنگ و بی شعور باشیم که این کار رو و یا تغییر دادن مسیر تاکسی بدون جلب رضایت بقیه رو حق خودمون

کتاب به شکل جالبی تالیف شده: اول یک نکته ی جالب از زندگی هر فیلسوف، بعد زندگیش در یک‌نگاه بعد فلسفه ی اون به صورت اختصار و آخر تاثیر و پسامد فلسفه ی اون. هر چند در بعضی موارد خیلی علایق شخصی دخیل بودن مثلا آشکارا علاقه ی بیش از اندازه ای به ولتر یا گوته و به همون اندازه تنفر از ماکیاولی، شوپنهاور و نیچه حس می شه که این مایه ی تاسفه چون این فضول دیگه بی طرفانه نیستن. کلا نویسنده ها آزادانه نظریات خودشون رو در مورد فلاسفه بیان کردن و هیچ اشتیاقی به رعایت بی

دوستی گفته بود تاریخ تمدن از کتابهایی هست که اگر بخونی کلا دیگه اون آدم سابق نیستی. شاید این درست باشه اما از جمله کتابهایی هم هست که باید موجود بلا تغییری باشی تا بتونی بنویسیش. کتاب حسن های فوق العاده زیاد و درخشانی داره. شرح دقیق و تاریخی و در همین حال روایت گونه با دلم فوق العاده زیبای ویل دورانت. در اکثر نقاط کتاب بی طرفی و صرفا راوی گری فوق العاده قشنگی جریان داره که آدم ازش به شدت لذت می بره.

خواب دیدن روح را تازه می دارد خواب یعنی تجسم رویاها لحظه لحظه شادی و خنده بر لب رویاندن چکه چکه لبخند بر لبان بنشاندن خواب یعنی آرزوهای نزدیک و دور خواب یعنی جشن و شادابی و نور و شور دست در دست هم به گردش و دل ها شاد لحظه های بی انتهای بیداری در خواب آباد لحظه های خواب من، ما در کنار هم آزاد شاد و خندان گام به گام کام دنیا به کام ما حرف مردم که هم همه جا بودند و هم هیچ جا همه کلام ما زیر باران مست و خندان در کاخ های بی کاخی دست در دست هم در گذر از پرتقالی،

شادم که دست تو دست مرا می گیرد وقت نیاز که همیشه است مستم که وقف تو شده این زندگی و تمام هست زندگی جادوست و جادوی تو زندگی من است هستم اگر هست از تو هست و اگر مست از تو مست زندگی جاودانه ترانه است و ستاره باران هزار غزل عشق من به تو نه از اکنون است که تا ابد از ازل زندگی مفهوم بودن است و تنها مفهوم بودن کنار توست با معنا جان من و جسم من و قلب من و روح من و مفهموم من تویی، تو لیلا